Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου είναι αφιερωμένη στη μητέρα. Μητέρα, μανούλα μάνα,
μαμά… όπως και να πει κανείς αυτή τη λέξη δεν χάνει ποτέ την ουσία της. Σε μια μόνο λέξη
κρύβονται τόσο πολλές και τόσο σπουδαίες έννοιες, ανιδιοτέλεια, αγάπη, συγχώρεση,
θαλπωρή, φροντίδα… Μια λέξη ανεξίτηλη και αναλλοίωτη στον χρόνο.
Οι μαθητές του σχολείου μας λοιπόν ως ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης ετοίμασαν
διάφορα δώρα για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, όπως κάρτες, λουλούδια, μάσκες
ομορφιάς και διπλώματα για την καλύτερη μαμά.
Χρόνια πολλά σε κάθε μαμά!
Πώς να πειράξω τη μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;
Πώς ν’ αρνηθώ ή ν’ αναβάλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν αυτή;
Αυτή στα στήθη τα γλυκά της
με έχει βρέφος απαλό
με κάθιζε στα γόνατα της
και μ’ έμαθε να μιλώ.
Αυτή με τρέφει και με ντύνει
όλο το χρόνο που γυρνά
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.
Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω
φιλά να γιάνει την πληγή.
Αυτή τι πρέπει να αφήσω
και τι να κάμω μ’ οδηγεί.
Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί
Γεώργιος Βιζυηνός “Η μητέρα”
Aγαπητοί μου,
